Charles van Marrelo, de architect die in 2006 de verbouwing van Vijverhof en Valkenhuis realiseerde, had er 9 maanden vertraging voor over. Hij wilde per sé de oude koetsiersingang als entree voor Buitenhof 34.

Bezoekers moesten daarvoor vanaf de Vijverhof via een kruip-door-sluip-doorroute naar het achterhuis. Maar om de koetsiersdoorgang te gebruiken, moest in de Vijverhof, een Rijksmonument, een vloer worden verlaagd. En daar stemden gemeente en Rijksdienst niet direct mee in. Maar Van Marrelo won de ‘strijd’.

Passing Time

Nu is die historische doorgang, die in de 19e eeuw de paardenstallen van Willem V ontsloot, een entree met een bekend werk van de Nederlandse kunstenares Germaine Kruip, getiteld Passing Time. Bezoekers nemen dankzij computergestuurd led-licht achter panelen van glasvezeldoek het licht van buiten letterlijk mee naar binnen.

Wie buiten voor de glazen schuifdeuren staat, ziet de reflectie van de Hofvijver en het Buitenhof. Wanneer de eerste schuifdeuren openen, gaat achter de volgende deuren het licht langzaam aan. Dat maakt die deuren doorzichtig en geeft een doorkijk verder de hal in. Als alleen het licht ervoor schijnt, reflecteren de deuren de bezoeker. De verlichting is verbonden aan een sensor die de bewegingen van bezoekers volgt.

Beleving van tijd

“In mijn werk staat het publiek centraal, het is uitnodigend en de beleving is erin geïncorporeerd”, vertelt Kruip in het blad SMAAK, een uitgave van de voormalige Rijksgebouwendienst. “De twintig meter lange, dynamische gang verbindt de realiteit van buiten met dat wat zich binnen afspeelt. De plek is ook een patchwork van tijd (…). Het moderne gebouw wordt omarmd door het oudste stukje van Den Haag. Bij het betreden van het gebouw word je je bewust van een versterkende ervaring waarin je zelf centraal staat: de beleving van tijd door het licht.